Zərnigar ərinin hərbi pencəyini şifonerin sağ gözündən alıb ora-burasına diqqətlə baxdı, pencəyin hər iki yaxasındakı orden və medalları barmaqları ilə

İndi də elə bu məclisin sonuna yaxın həmən ətürpədən əndiribadi fikir yenə gəlib ox kimi onun beyninə sancıldı.

Miladi tarixlə 1919-cu il təzəcə girmişdi. Bakıda havalar bir o qədər də soyumamışdı. Payızın izi-tozu hələ hiss edilirdi.

Üzüyuxarı gedən küçə ilə qalxıb bizim tinə çatanda sağa dönərkən quru yerdəncə altlarına köhnə cır-cındır salıb üstündə oturan üç, ya

Restoranın geniş və rahat xüsusi zalında oturub böyük bir şövqlə yeyib-içən bu adamların keyfləri kök, damağları çağ idi.

Məzhəbqulunun ağzından ilan kimi sürüşüb çıxan bu sözlərdən sonra çayxanaya ölü bir sükut çökəcəkdi və bu sükutu yarmaq heç də