Müəllifin «Gümüş dövrün sirləri» adlı kitabında rus poeziyasının
gümüş dövrünün şairlərindən seçmə tərcümələr toplanıb.
Rus şairləri Nikolay Qumilyov, Konstantin Balmont, Mixail Kuzmin,
Valeri Bryusov, Anna Axmatova, O.Mandelştam…
O gecə birdən bir pıçıltı gəldi düz yanımacan — gəldi dayandı. “Nə var, nə yox?” “Sağ ol”. “Birtəhərsən?” “Belə də…” “Yenə olsun… Açıldım, nə açıldım. “Belə də həyat olar” dan “Prometeyin odu o vaxt bizlərdən oğurlamağına” qədər. “Kolumb azərbaycanlıdır”dan “Nineviya – nənə evi”nə qədər. Koroğlu baba da düşdü yada, Həcər nənə də.
Yolla gedən olmasa bilinməz — Bilinməz ki, gəlir bu Yol, ya gedir. Öləsən də xatirədən silinməz Həqiqətdi, bəlkə də əfsanədi. Bu Yol sənin yolun deyil – bilginən, Sənin olan addımındı, izindi. İstəyirsən – ürəyindi döyünən, İstəyirsən – nəfəsindi, səsindi. Bu Yolun öz sahibi var – az, çox Tanıyırıq – Yolu kirə veribdir.
Hamı bir-birinə oxşayır necə, Sözlər də, üzlər də eynən həməndir. Necə də səhərə oxşayır gecə, Necə də göy üzü həmən həməndir. Ləpirlər yol boyu eyni ölçüdə, Qəbirlər qazılır yenə torpağa. Yenə güc qalmayıb bircə əlçim də, Yenə ümid qaçıb gedib uzağa. Yenə o göy üzü, yenə o səma, Səmaya dikilən baxışlar eyni.
Ruh gözün baxdığı yerdə, Cisim gözün özündədi. Qəlb ulduz axdığı yerdə, Tənha göyün üzündədi. Sardı cismimi vahimə, Getdim o dünyanı gördüm. Ruhum ilişdi tilsimə, Öləcəyim anı gördüm. Gördüm göylər yerə enir, Buludlardan ölüm düşür. Gördüm mələklər deyinir, Gördüm şeytanlar gülüşür. Bir də gördüm, bu sən idin… Ruh gözün baxdığı yerdə.
Yır-yığış etmək vaxtıdı, Dur ayağa, getmək vaxtıdı. Dünyadan itmək vaxtıdı, Bu vaxt bir də ələ düşməz. Bir daş altda, bir daş üstdə, Ruh dərində, cisim üzdə. Dənizdə, səhrada, düzdə Nə qoydun ki, qaldı sənsiz?! Geri baxma, daş olarsan, Gözdən axan yaş olarsan, Don vurmaz yaddaş olarsan, Yaddaş olmaq yaman şeydi.