Yır-yığış etmək vaxtıdı, Dur ayağa, getmək vaxtıdı. Dünyadan itmək vaxtıdı, Bu vaxt bir də ələ düşməz. Bir daş altda, bir daş üstdə, Ruh dərində, cisim üzdə. Dənizdə, səhrada, düzdə Nə qoydun ki, qaldı sənsiz?! Geri baxma, daş olarsan, Gözdən axan yaş olarsan, Don vurmaz yaddaş olarsan, Yaddaş olmaq yaman şeydi.

Bu yol gəldi çatdı mənə Həzin səslə dinə-dinə. Bir nağıl başladı yenə, Qaranlıq aldı hər yanı… Bu nağılın hər üzü bəlli, Sonu mə’lum – qaravəlli. Sən sözünü dedin, bəli, Həm doğrunu, həm yalanı. Qışdan çıxıb, yarımcandı, Möhnət çəkib, pərişandı. İnan ona – oda yandı, Sən bu yolu yaxşı tanı.

Bütün zamanların sehrbazları Birdən güc gələlər – dəyişə dünya. Gələ bu dünyanın solmaz baharı, Dəyişə bir səhər, gül aça hər yan. Gözümüz önündə hər şey dəyişə: Gözümüz önündə məhv ola iblis, İtə yaşıl rəngin yaşıllığında… Ağacı içindən yeyən qurdlar da Onun yarasına məlhəm qoyalar. İlkin qardaşlığı duman içində Qaralan yol kimi xatırlayaq biz.

Bu dəniz bu dağın içində imiş, Dağ da bu dənizin içində bəlkə.

İşıqdan qaranlığa… Qaranlıqdan işığa… Var-gəl. Var-gəl. Yə’ni gəzinti. Əllər arxaya, Gözlər yumulu. Kəlmələr itələşər Və dişlər – səngər. Yumru-yumru günəş çıxar hardasa, Hardasa batar. İşıqdan qaranlığa, Qaranlıqdan işığa. Var-gəl. Var-gəl. Yə’ni hıçqırıq. Bircə dəmir çərçivəsi çatışmır. Kimi dindirirsən, tənhaymış, Kimə baxırsan, təkmiş.

Yağışlar yağar üzüyuxarı, Yağışlar yağar dərgaha sarı, Yağışlar yağar Allaha sarı, Üzüaşağı yağmaz yağışlar. Günahkar dünya alqışa həsrət, Bir mərhəmətli baxışa həsrət, İşığa həsrət, yağışa həsrət, Yağışlar yağar üzüyuxarı. Yavaşdan axar göz yaşlarımız, Yağışla axar göz yaşlarımız, Üzüyuxarı göz yaşlarımız, Yağışlar yağar dərgaha sarı Gülər yuxuda körpəliyimiz, Yağışla göyə yol açarıq biz.